- хачир
- [خچير]ҳайвонест, ки аз насли хар ва модиёни асп ба вуҷуд меояд, ҳайвони хеле борбардор ва пуртоқат
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
хачир
Смотреть что такое "хачир" в других словарях:
хачирбон — [خچيربان] нигаҳбони хачирҳо, нигоҳубинкунандаи хачир, соҳиби хачир … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
астар — I [استر] ниг. остар; муқоб. абра; ҷомаи абра астар ҷомае, ки фақат абраву астар дорад, ҷомаи бепахта ◊ астару абраи чизе (касе) ро кушода партофтан тамоман фош кардан, пурра ошкор намудани айби касе чизе II [استر] кит., ниг. хачир III остар … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дулдул — [دلدل] 1. кит. хачири савории Алӣ – домоди Муҳаммади пайғамбар (с) 2. маҷ. хачир ва маркаби тездав … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қотир — I [قاتر] а. кит. он ки нафақаро ба аҳли аёл танг гирад, хасис, мумсик II [قاطر] а. кит. қатра қатрачаканда (мас., шираи дарахт) III [قاطر] а. кит., зоол. хачир, астар … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сарафсор — [سرافسار] нӯхта, яккаҷилави аспу хару хачир … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сутур — I [ستور] кит. чорпои саворӣ ё боркаш, чун асп, хар, хачир II [سطور] ҷ. сатр (сатрҳо); роқими сутур нависандаи ин сатрҳо … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шикол — [شکال] а. ресмоне, ки бо он пойҳои асп ва хачирҳои саркашро мебанданд, ишкел … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
